Şu yaşadığımız pandemi döneminde, işçi ve işveren olarak ne sıkıntılar yaşadığımız herkes için malum yaşadığımız bu sıkıntıları el birliği yaparak, birbirimizi üzmeden, kırmadan, dökmeden, anlatacağımızdan eminim. Kişinin kendini ifade edebilmesinde önemli unsurlardan biridir kariyer. Bir işe yaradığını hissedebilmek, ortak payda buluştuğun kişilerle bir proje inşa edebilmek, emeğinin karşılığını alarak hayatını alıştırdığın standartlarda devam ettirebilmek.
Çevremizde ve ailemizde sevdiklerimizden ayrı, hastalık ve yas süreçleri yaşanılan, kısıtlamalara ayak uydurarak hayatta kalmaya çalışıldığını, yaklaşık bir yıldır devam eden bu süreçte ekonomik olarak yaşanan kayıplar pek çok bireyin çalışabilmesini de engelliyor.
Tüm sektörler kıymetli hele ki şu günlerde sağlık alanında hizmet veren kişilerin değeri tartışılamaz daha. Öte yandan pandemiden fazlası ile etkilenen bazı sektörler var ki… Bunlardan ilki sanat… Dostlarımla yaptığımız sohbet bu yazının çekirdeği oldu.
Elbette sanata bir sektör demek yakışık almaz. Ama sanat ve sanatçılık o kadar çok geniş bir alanı kaplıyor ki… Onlara her yerde rastlayabilirdik pandemiden önce. Çünkü sanatçı olmak bir meziyetin ve bilginin ötesinde ruhun bir hediyesidir ve yaşam tarzıdır bunun ötesinde sanat ilham alınarak gerçekleştirilirken aynı zamanda ilham da verir.
Toplumun fark etmesi gereken mesajlar, bilgiler sanat vasıtasıyla çok daha etkileyici ve akılda kalacak şekilde de iletilmiş olur. Maalesef son 10 aylık dönemde sanatçılar da zor durumda. Sanatçıların sanatlarını icra ettikleri pek çok sanat merkezi kapandı, pek çok etkinlik iptal edildi. Bir sanatçı için, sanatını icra edememek ekonomik bir ihtiyacın yanı sıra bir iletişim şekli. Dolayısıyla sanatçılarımızın uzunca bir süredir soluksuz kalmış gibi. Oysa hayata dair fark etmek için, estetik ve güzellikle hayranlık duygusunu hissetmek için ihtiyacımız var sanata. Bu nedenle uzaktan ve online olarak gerçekleştirilen etkinliklere katılarak bir nebze de olsa destek olabileceğimizi düşünüyorum.
Gelelim esnafımıza… Pandemiden önce kutlamalar için, buluşmalar için, kafamızı dağıtmak için hepimiz bir cafe ya da restorana giderdik. Farklı bir atmosferde oturmak, sohbet etmek, bu sohbeti bazen bir çay bazen de leziz bir yemekle taçlandırmak ne iyi gelirdi. İyi günde kötü günde yanımızda olup bize hizmet eden bu sektörün çalışanları da çok zor durumda, pek çoğu kepenk indirirken, kalanlar da günü kurtarmak için çabalıyor. Ben haftada bir gün dışarıdan yemek söylemeye çalışıyorum biraz olsun destek olabilmek adına.
Bu günler er ya da geç bitecek. Dilerim bizden aldıkları bu kadarla kalsın ve kısa zamanda eski günlerimize geri dönebilelim.
Lütfen maske ve mesafe kurallarına riayet edelim…
Kalın sağlıcakla…
YORUMLAR (İLK YORUMU SİZ YAZIN)